धुवाँ धुलो पखालेर
कोरि बाटी चिटिक्क परेकी
सोह्र बर्षे यौवना भएको छ सहर
चराहरू वेपर्वाह गाईरहेछन्
मुट्ठी सासको चिन्ता हुन्न अचेल
सिङ्गो वायुमण्डल नै
अक्सिजनको सिलिन्डर भएझैं
आभाष हुन्छ यतिबेला !
साँच्चै केही गुमाउनुमै हुँदोरहेछ
केही पाउनुको सुखद अनुभूति
कोरोनाको भय त्रास र क्षतिमा
वातावरणमा पुगेको यो
सकारात्मक एवम प्रत्यक्ष लाभ
यसैको ज्वलन्त उदाहरण हो ।

लाग्छ देवताहरू बस्दैनन् मन्दिर
मस्जिद अनि चर्चहरूमा
घुम्न निस्कन्छन् शिवजी
शिवपुरीको जङ्गल वरिपरि
वन विहार गर्दै भेटिन्छन्
आफ्नै अर्धाङ्गिनी पार्वती सँग !
नागार्जुन घुम्न निस्किए होलान्
बिस्णु लक्ष्मीका साथ
फुलचोकीको डाँडो उक्लदै हुलान्
गोदावरी आसपासका
देवि देवताहरू !
केवलकार ग्यारेजमै थन्क्याएर
चन्द्रागिरी घुम्न निस्किए होलान्
भालेश्वर महादेव
अर्थात भनौं ती सबै सबै
जस्लाई लक डाउनको
नियम बाध्यकारी नहोस् !

टाढा टाढा दौडिन्छन् अँखाहरू
निस्चल छन् कोशी कर्णाली
मस्त ओग्राई रहेछन् कोशी टप्पुमा
झारल घोरल र अर्नाहरू
मन बाहिरी दुनियाँसम्म पुग्छ
शान्त देखिन्छ अमेजन
देखिन्न आगोको त्रास
अस्ट्रेलियन प्रायद्विपमा
कन्चन बगिरहेछ नाईल
र पनि सबैको सन्देश
एकै भेटिए कि
संसारले कोरोनाको त्रासबाट
जतिसक्दो छिटो
उन्मुक्ति पाउनुपर्छ ।